B. K. S. Iyengar (1918 - 2014)
Był uczniem wybitnego mistrza jogi T. Sri Krishnamachari. Urodził się w 1918 w południowych Indiach. Rozpoczął ćwiczenia w wieku 16 lat. Dziś jest uznawany za jednego z najwybitniejszych współczesnych nauczycieli hatha jogi.
W 1975 roku w Punie, niedaleko Bombaju, założył ośrodek RIMYI. Obecnie zajęcia prowadzą syn Prashant oraz wnuczka Abhijata.
Jest autorem książek:
- Światło Jogi, Światło Pranajamy, Joga światłem życia,
- Core of the Yoga Sutras: The Definitive Guide to the Philosophy of Yoga,
- Light on the Yoga Sutras of Patanjali,
Metoda:
Joga Iyengara jest ścieżką holistycznego podejścia do życia. Dostarcza praktycznych narzędzi do tworzenia i podtrzymywania zdrowego ciała, jasnego umysłu oraz emocjonalnego i duchowego spokoju.
B.K.S. Iyengar opracował swój system szkolenia na podstawie ponad 75 lat doświadczeń wyniesionych z praktyki własnej oraz nauczania. Podstawa teoretyczną metody jest pochodzący z II w p.n.e. traktat Jogasutry Patańdźalego.
Wszyscy nauczyciele z certyfikatem uprawniającym do nauczania metodą Iyengara posiadają wysokie kwalifikacje potwierdzone w toku długotrwałego procesu szkolenia i oceny.
Nauczyciele jogi Iyengara:
Warunkiem otrzymania zgody do nauczania jest nauka u boku certyfikowanego nauczyciela przez okres dwóch lat, odbycie 3-letniego kursu szkoleniowego oraz pozytywny wynik egzaminu nauczycielskiego.
Nauczyciele są uprawnieni do posługiwania się rozpoznawalnym na całym świecie zastrzeżonym symbolem graficznym B.K.S. Iyengara, który potwierdzeniem zgodność ich nauczania w ramach metody. Aby utrzymać certyfikat, nauczyciele jogi Iyengara są również zobowiązani do wykonywania regularnej praktyki własnej.
W procesie szkolenia przyszli nauczyciele zdobywają wiedzę z zakresu anatomii, fizjologii, kinezjologii, filozofii jogi, oraz umiejętności z zakresu praktyki nauczania.
Ponadto muszą wykazać się biegłością w wykonywaniu asan (pozycji), a także uzyskać pozytywny wynik pisemnego egzaminu z filozofii jogi, anatomii i wiedzy z zakresu praktyki nauczania.
Trzecim, najważniejszym etapem procesu egzaminacyjnego jest prowadzenie zajęć z uczniami, podczas których kandydaci są obserwowani i oceniani przez komisję złożoną z nauczycieli w stopniu seniorskim.
Podnoszenie kompetencji w ramach metody
- wstępny (Introductory),
- średniozaawansowany (Intermediate) i
- zaawansowany (Advanced)
wymaga zdawania kolejnych egzaminów o rosnącym poziomie trudności.